เย็นวันนั้นหลังจากกลับมาถึงบ้าน ก็เดินดูความเรียบร้อยทั่วๆไป รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนโรคจิตหน่อยๆ เพราะพอเดินเข้าบ้านไปซักพักก็ต้องเดินออกมาดู เดินวนไปวนมาอยู่นั่นแหล่ะ อีกแป๊บๆก็เดินออกมาดูอีกละ แถมดูไปก็คิดในใจว่า รถตรูนี่มันสวยจริงๆ (ผมว่ามีหลายคนแหล่ะที่เป็นแบบผม) พอตกค่ำพ่อกับแม่ก็กลับมาถึงบ้าน โดนเทศน์ซะยกใหญ่ว่าไปซื้อรถอะไรมา ไม่เห็นจะสวยเลย สปอยเลอร์ก็สูงจซะจนน่าเกลียด (โหย พ่อไม่เข้าใจตุ้ม) คืนนั้นพอจะนอนก็เฝ้าถามตัวเองว่า นี่เราได้เป็นเจ้าของอิมแล้วจริงๆเหรอวะ โอ้ว ฝันที่เป็นจริง เสร็จแล้วก็เดินลงไปดูอีกซักรอบก่อนนอน (ฮ่าๆ เป็นเอามาก) พอวันรุ่งขึ้นก็จัดแจงนำรถเข้าไปเปลี่ยนถ่ายของเหลวทั้งหมดที่ซูบารุเพชรเกษม เพราะก่อนหน้านั้นผมเคยไปดูรถที่นั่นแต่ยังไม่เป็นที่ถูกใจ จนมาเจอคันนี้ พอไปถึงผมก็ขับเข้าไปจอดด้านหลัง แล้วก็เดินไปทักทายพี่ยุ้ย (หัวหน้าช่าง) หวัดดีครับพี่ยุ้ย เป็นงัยรถใหม่ผม สวยมั๊ยพี่ ซื้อมาถูกมากเลย เครื่องคอขาว 280 ม้า ภายนอก V6 ภายในคอนโซลรุ่นใหม่แล้ว ครบๆเลยพี่ แจ่มมะ พี่ยุ้ยไม่ตอบแต่กลับมองไปที่รถผมจนแทบจะเรียกว่าตาไม่กระพริบพร้อมกับทำสีหน้าที่ไม่ค่อยจะดีซักเท่าไหร่นัก พอซักพักแกก็เดินเข้าไปในออฟฟิศเพื่อเช็คข้อมูลบางอย่าง แล้วก็ได้ยินแกพูดว่า กูว่าแล้วว่าทำไมมันคุ้นๆ เสร็จแล้วพี่ยุ้ยก็เดินออกมาหาผม แกถามผมว่า
คันนี้รถเคนเหรอ
ครับ เพิ่งซื้อมาเมื่อวาน ผมว่าสภาพดีแล้วก็ราคาไม่แพงด้วยนะพี่ แล้วพี่ว่างัย
จ่ายตังค์เค้าไปหมดยัง
เกือบหมดแล้วครับพี่ เหลืออีกส่วนนึงที่กำลังจะจ่ายครับ
พอพูดจบแกก็เดินเช็คอย่างละเอียดรอบคันเลย ขณะนั้นผมก็ได้ยินพวกช่างที่อู่เค้าคุยกัน ประมาณว่า คันนี้งัย... เฮ้ย มันมาได้ไงวะ... เอาแล้วงัย ใจคอเริ่มไม่ค่อยดี ระหว่างนั้นพี่ยุ้ยก็เดินเช็ค เดินเคาะรถผมไปเรื่อย แล้วก็บ่นพึมพำๆกับตัวเอง จนผมทนไม่ไหวต้อง ถามแกไปตรงๆ
มีอะไรรึเปล่าพี่ ดูท่าทางไม่ค่อยดี
อ๋อ คันนี้เป็นรถของลูกค้าเก่าของที่นี่เอง
แล้วมีอะไรรึป่าวครับ
ก็... อย่ารู้เลย ไหนๆก็ซื้อมาแล้ว ชั่งมันเหอะ
เอ๋า ตอบมาอย่างงี้ ยิ่งทำให้อยากรู้เข้าไปใหญ่ ไม่ได้แล้วโว้ย เป็นงัยเป็นกัน ต้องรู้ให้ได้ !!!
ทำไมเหรอพี่ รถคันนี้มันโดนมาเหรอครับ
อืม... เอาน่า อย่ารู้เลย ก็น่าจะพอขับได้แหล่ะ ท่าทางเค้าจะซ่อมมาดีแล้ว
น๊านนนนน พูดอย่างงี้ จะไม่มีอะไรได้งัยฟระ ยิ่งอยากรู้เข้าไปใหญ่ ก็เลยพยายามตะล่อมแกอยู่ซักพักให้บอกให้ได้ จนแกยอมใจอ่อน แต่คำพูดที่พี่ยุ้ยตอบกลับมานั้นแทบจะเล่นเอาผมเข่าอ่อนหมดแรงยืนกันเลยทีเดียว
พี่ยุ้ยบอกหมหน่อยเหอะ มันเป็นยังงัยกันแน่ มันโดนตรงไหนมาเหรอพี่
แกมองหน้าผมเหมือนกับกำลังชั่งใจอะไรบางอย่าง แล้วก็พูดออกมาว่า เคน เชื่อพี่ ถ้าทำได้ขายทิ้งเหอะ
เอาแล้ว ไอ้เคนเอ๊ยยยยยยยย งานงอกแล้วเมิงงงงงงง