หลายคนคงสงสัยกับหัวข้อนะครับ ว่ามันเกี่ยวกันยังไง แต่ผมบอกเลยครับว่ามันเกี่ยวกันอย่างมากครับ
คือวันนี้ ผมไปทำงานสาย ที่จอดรถในลานจอดรถเลยเต็ม ผมเลยจำเป็นต้องพา สุดรักของผม ไปจอดที่อื่น
จริงๆแล้วมันก็เป็นบริเวณใกล้ๆที่ทำงานนั้นหละไม่ได้ไกลเลย
บริเวณที่ผมจอดนั้น ทั้ง 2 ข้างเป็น พงหญ้ารกๆ ทั้ง 2 ข้างครับ (ลักษณะเป็นซอยเล็กๆ 2 เลน แคบๆ ไม่กว้างมาก)
ซึ่งจริงๆแล้วผมก็เคยจอดอยู่ไม่ใช่ไม่เคยจอดนะครับ แต่วันนี้ ดันโชคดี หรือว่าโชครายก็ไม่รู้ครับ
ตอนเที่ยง ที่จอดรถบนลานจอดว่าง ผมก็เลยเดินมาที่รถครับ เพื่อที่จะย้ายรถเข้าไปจอด
ตอนแรกก็มองสภาพความเรียบร้อยภายนอกรถว่าเรียบร้อยเป็นปรกติหรือไม่ ซึ่งก็เรียบร้อยดี
หลังจากนั้นก็เปิดประตูครับ ภาพที่เห็นทำเอาผมสะดุ้งเลยครับ ตะขาบครับ....ตะขาบตัวเขื่องๆเลย มาแอบหลบแดด อยู่ข้างขอบประตูด้านล่างรถผม
และเวลาชั่วพริบตาเดียวเท่านั้นเอง มันก็คลานด้วยความรวดเร็วเข้าไปในรถใต้เบาะคนขับพอดี เวลาที่เกิดเหตุอันนี้มันแค่ชั่ววินาทีเดียวจริงๆนะครับ (คือเปิดประตูเห็นตะขาบวิ่งเข้าไปใต้เบาะ)
ทำยังไงดีละครับผมทีนี้ ไอ้ลำพังแค่เห็นก็ขนลุกแล้ว นี้ยังต้องทำให้มันออกมานอกรถอีก จะเอาออกมายังไงละ จะหา จับเอาออกมา มันก็ตะขาบนะครับ ไม่ใช่แมวเชื่องๆที่จะอุ้มเอาออกมาง่ายๆ
หรือมันก็ไม่ใช่มดตะนอย ที่ต่อยแล้วแค่คันๆ ตะขาบนะคร๊าบบบบ ตะขาบบบบบบบ จะหาให้เจอก็ยากแล้วครับพี่น้องค๊าบ ไม่รู้มันมุดไปถึงไหนแล้ว
ผมเลยตัดสินใจปิดประตูขังมันไว้ก่อนครับ คือผมคิดว่ายังไงก็แล้วแต่ผมต้องเห็นมันด้วยตาของผมเองว่ามันได้ออกไปจากรถผมแล้ว ไม่ว่าในสภาพที่มันยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ก็ตาม
ผมหาตัวช่วยก่อนเลยครับ และผู้โชคดีนั้นก็คือ ยามที่ Office ครับ ยามคนนี้ค่อนข้างจะสนิทกับผม ยามคนนี้ชื่อ คิดครับ "คิดครับกลัวตะขาบมั๊ย" คือคำแรกที่ผมถามเค้าทันทีที่่เดินเข้าไปหา
"ไม่ครับ" นั้นหละครับคำตอบที่ผมต้องการที่สุดในตอนนี้ที่อยากได้ยินจาก คิด ยามผู้โชคดีในงานนี้ "ช่วยพี่เอาตะขาบออกจากรถพี่ทีสิคิด" คือคำพูดที่ออกจากปากผมทันทีที่ผมได้ยินคำว่า"ไม่ครับ"จากยามคิด
ผมก็ได้เล่าเหตุการที่เกิดขึ้นให้คิดฟัง ในขณะที่เราเดินไปด้วยรถผมด้วยกัน พอไปถึงรถเปิดประตูออก ยามคิดก็ดูเชิงอยู่ครับ ผมก็เลยบอกคิดว่าเอาพรมออกก่อนเลยคิด ยามคิดหยิบพรบตรงคนขับออก ไม่มีครับ ตะขาบที่ผมคิดว่าจะต้องเจอ
เอาพรมหลังออกอีก ก็ยังไม่เจอ พรมหน้าด้านคนนั่ง ก็เอาออกก็ยังไม่เจออยู่ดี ผมเองก็เดินไปหาไม้มา แหย่ไปใต้เบาะ มันก็ไม่ออกมา พอดี Messenger ที่ Office กลับมาจากส่งเอกสาร ถามผมว่าทำอะไรอยู่ ผมก็เลยเล่าให้เค้าฟัง
เค้าก็เลยมาช่วยหาอีกแรง ทั้งทุบเบาะ เคาะนั้นเคาะนี้ มันก็ไม่มีทีท่าว่าจะออกมาปรากฎกาย ให้พวกผมเห็นกัน Messenger พูดออกมาว่า อยู่ใต้เบาะหลังป่าว ผมก็ถอดเลยครับ ถอดแต่น๊อตนะครับ แล้วให้ผู้กล้าเป็นคนยกเบาะออก
ปรากฎว่า ไม่มีอีกครับ เฮ๊อ.............. ตอนนี รถผมก็อยู่ในสภาพที่ของถูกเรื้อออกมาหมด นี้ถ้าถอดเบาะหน้าได้ผมคงถอดออกแล้วหละ ยังไม่เห็นตัวอีก ทำไงดี หรือว่ามันจะมุดเข้าไปในพรมพื้นรถไปแล้ว
ยาฆ่าแมลงแวบเข้ามาในหัวผม ผมก็เลยบอกยามคิด กับ Messenger ว่าผมจะหายาฆ่าแมลงมาฉีด ทั้ง2ก็ว่าลองดูละกันนะ ประกอบเบาะเข้าที่เดิมครับ ปิดประตูขังมันไว้อีก ไปหายาฆ่าแมลงมา ก็ไม่มีใครมีอีก ทั้งแม่บ้านใน Office คนที่ผมรู้จัก
ซื้อก็ได้ว่ะ เดินไปซื้อมาอีก ร้อนก็ร้อนแมร่ง......แค่ตะขาบตัวเดียวทำยุ่งไปหมด กลับมาถึงรถ เปิดประตู ไม่พูดพร่ำทำเพลง ฉีดเลยครับ ไม่ออกมาใช่มั๊ย งั้นเอาแมร่งให้ตายไปเลย ฉีดด้านหลัง เงียบ.... ฉีดไปใต้เบาะคนนั่่ง เงียบ.......
กะว่าฉีดให้ทั่วและปิดประตูขังไว้ ฉีดไปใต้เบาะคนขับ เท่านั้นละครับ เจ้าตัวยุ่งก็วิ่งพรานเลยครับ พยามจะวิ่งเข้าไปตรง คันแรง เพื่อมุ่งหน้าเข้าไปใต้ คอนโซล เห็นตัวแล้วนี่ครับ ฉีดมันตรงๆๆตัวเข้าไปเลย ดิ้นครับ วิ่งย้อนกลับเข้ามาใต้เบาะคนขับ
ผมก็ย้ายมาฉีดไล่อีกครับทางด้านประตูหลัง ทีนี้วิ่งสวนออกมานอกรถที่ผมยืนฉีดอยู่พอดี ตะขาบนี้มันไวมากๆจริงๆ ผมตกใจกระโดดโยงเลยครับ ตอนนั้นยามคิดคงเห็นผมฉีดยาฆ่าแมลงอยู่ก็เดินเข้ามาช่วยครับ ตอนนี้เจ้าตัวยุ่งมันออกมานอกรถแล้วครับ
แต่มันมุุด เข้าไปใต้ท้องรถ ผมต้องให้แน่ใจว่ามันจะไม่ย้อนกลับเข้ามาในรถผมอีก เรื่องของเรื่องผมเกลียดสัตว์พวกนี้ครับ ด้วยฤทธิ์ของยาฆ่าแมลงที่ผมฉีดอัดเข้าไปที่ตัวมัน ผมก็เห็นมันดิ้น อยู่ที่ล้อหลังอีกด้านของรถครับ มันก็พยายามมุ่งพงหญ้าหนี
ผมก็ฉีดอัดเข้าไปอีก ดิ้นอีก ผมเลยบอกยามคิดว่า "คิดครับช่วยฆ่ามันให้พี่ที" จริงๆแล้วมันก็ไม่น่ารอดอยู่แล้วละโดนยาฆ่าแมลงอัดไปตรงๆซะขนาดนั้น แต่มันดิ้นดูน่าทรมานมากครับ ยามคิดก็หยิบขวดแก้วแถวๆนั้นมาจัดการซะ.... เรียบร้อยครับ
จบซะทีกับการจัดการตะขาบจอมยุ่งที่ทำให้ผมกับยามคิดป่วนไปได้ระยะหนึ่ง
นี่ลองคิดดูเล่นๆว่าถ้าผมไม่เห็นตะขาบตัวนั้นมันวิ่งเข้าไปในรถ แล้วผมขึ้นไปขับรถ แล้วมันออกมา เอาเป็นว่าแค่มันออกมาปรากฎตัวก่อนแล้วกันนะ ยังไม่ต้องคิดว่ามันมากัด จะเกิดอะไรขึ้นสำหรับคนที่เกลียดพวกมันอย่างผม ในขณะที่ขับรถ เฮ๊อ....
ผมสงสัยว่ามันขึ้นมาได้ยังไง แต่โชคดีที่มันหาทางเข้าไปไม่ได้ตั้งแต่แรก คงติดขอบยางรอบประตูรถเลยเข้าไปไม่ได้ พอผมเปิดประตูบวกกับสัญชาตยานการเอาตัวรอดของสัตว์พวกนี้มันจึงหาที่ซ่อน แต่ผมก็สงสัยอีกว่า ทำไม ตอนแรกที่ ทั้งเคาะ ทุบ แหย่เบาะ
มันถึงไม่ออกมา พอไปถามหลายๆคน เค้าบอกว่าจริงๆแล้ว ตะขาบเนี๊ยถ้าไม่ไปมีอะไรเข้าไปใกล้ตัวมันจริง ถึงจะทุบ เคาะยังไงมันก็ไม่ออกมา ถ้ามันคิดว่าที่ๆมันอยู่ปลอดภัยสำหรับมันนะ
สรุป...คือเวลาที่เพื่อนๆพี่ๆจอดรถที่ไหน ที่จำเป็น อย่างสถานการณ์อย่างผม ก็ระวังกันหน่อยแล้วกันนะครับ
ปล.เรื่องยาวไปหน่อยนะครับ แต่คืออยากให้เพื่อนๆรู้ถึงความรู้สึกของผมที่มีกับเจ้าตะขาบตัวยุ่งครับ
