*** ฝากน้องอิม GC เดิมๆ สักคันครับ ***

[BOBOSS]

สวัสดีครับ ... ไม่รู้ว่าฝากถูกห้องหรือเปล่าครับ
เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า ... หลังจากได้ใช้น้องอิมมาหนึ่งปีแล้ว มีเรื่องอยากจะเล่าให้ฟังครับ ประกอบกับอยากจะลองเขียน Review ของตัวเองดูบ้าง ... อาจจะดูงูๆ ปลาๆ หน่อยนะครับ อ่านเอาขำๆ หละกันครับ ...
ถ้าเขียนอะไรผิดไป ก็ขอโทษด้วยนะครับ

ผมตัด Review เฉพาะของน้องอิมมานะครับ 

ผมฝากฉบับเต็มไว้ในคอลัมน์ User Review ของ web highlight magazine นะครับ
ว่างๆ ก็เข้าไปอ่านกันได้นะครับ ขอบคุณครับ
http://www.headlightmag.com/webboard/index.php?topic=7094.0

[BOBOSS]

จริงๆ ผมสนใจเจ้าอิมน้อยมานานแล้ว แต่ไม่เคยคิดว่าจะซื้อเลย เพราะ ได้ยินมาว่า ใช้งานทุกวันไม่ดีหรอก เปลือง พังง่าย แถมสภาพดีๆ หายาก ส่วนมากผ่านมีดหมอ รีแพร์มาทั้งนั้น .... มันจะมีจริงกี่ข้อ เดี๋ยวรู้กันครับ
 
จนมาวันนึง น้องที่ทำงานบอกว่า ... พี่ไอ้น้องที่อยู่อีกแผนกมันขับรถที่พี่ กะ พี่ กอฟ (พี่ที่ทำงานที่บ้ารถเหมือนกัน ตอนนี้แกก็มีไอ้รถประหลาดนี่เหมือนกันครับ) อยากได้หละ !!!
อุเหม่ !!! จุดไต้ตำตอซะแล้ว ... ก็เลยได้สืบสาวราวเรื่องว่า ....
ผมกะ พี่ กอฟ: เฮ้ย ไอ้ ... มรึงขับ ... ??? ... เหรอ
น้องเจ้าของรถ : ครับพี่ เป็นรถมือเดียวครับ คุณแม่ใช้มาป้ายแดง ผมรับช่วงต่อมา แต่งไปนิดหน่อย
ผมกะ พี่ กอฟ: แล้วจะขายไหม
น้องเจ้าของรถ : ขายได้ก็ขายครับพี่
ผมกะ พี่ กอฟ: แล้วประกาศขายยัง จะขายเท่าไร
น้องเจ้าของรถ : ยังครับ ใครอยากซื้อ ก็มาถามเอาเอง!! ราคาขอไปคุยกับแม่ก่อนครับ
 ผมกะ พี่ กอฟ: ???? คิดในใจ แล้วมรึงจะเข้าฌาน ขายในฝันเหรอวะ
คือดูบุคลิก ท่าทางของน้องเจ้าของรถ .... คนร้อยคน ทาย ก็ไม่มีใครเชื่อว่า มรึง ขับ   ???
สุดท้าย ??? ก็ได้มาอยู่ในความครอบครองผมจนได้!!! การเดินทางครั้งนี้จะเป็นอย่างไร ลองติดตามกันครับ ขอบคุณครับ

[BOBOSS]

ต่อจากตอนที่แล้วนะครับ....... เย็นวันนั้นก็ไม่รอช้า เดินไปดูรถกันเลย แว้ปแรกก็ อืม .... ก็ดูใช้ได้นะ แม้จะไม่เนี้ยบ เหมือนรถเทพๆ หลายคันที่เคยเห็น และเคยดูตามเวปต่างๆ
แต่ทรวงทรงยังดูดี เดิมๆ แม้สีจะหมองไปบ้าง ... สงสัยน้องมันไม่ค่อยล้างรถนะเนี่ย 
เดิมทีเป็นรุ่น 1800 CC ตัวถังเป็น รหัส GC6 ขับเคลื่อน 4 อยู่แล้ว ... อยากรู้ว่าอิมมีรหัสอะไรบ้าง ลองค้นหาดูในเวปซูบารุได้เลยครับ มีกูรูซูบารุ หลายท่านตอบไว้อย่างละเอียดแจ่มแจ้งเลย
น้องอิมคันนี้น่าจะเป็น Lot แรก ที่เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลจากดินแดนดาวลูกไก่ Fuji Heavy Industry มาเหยียบแดนสยาม โดยดูจาก เพลทข้างๆ เสา B ฝั่งผู้โดยสาร ... ตอกไว้ว่าผลิต Apr/1994
เพลทนี้ก็เหมือนสูติบัตรของน้องอิมนั่นเองครับ ...
น้องอิมผ่านร้อนผ่านหนาวมาร่วม 16 ปี ถ้าเป็นสาวๆ คงกำลังโตเป็นสาวเต็มที่ ... แต่นี้เป็นรถยนต์นะ... มันยังไหวเหรอ ถ้าเป็นที่บ้านเกิด คงได้ RECYCLE ไปสอง สามรอบแล้ว ... หรือไม่ก็ใกล้เก็บเป็น RETRO เต็มแก่แล้วหละ ...
เปิดกระโปรง(รถ)ดู ... หัวใจเป็น EJ 20 T รุ่นแรกๆ ประกบเกียร์ออโตหน้าตาธรรมดาๆ ... อันนี้ชอบใจ พอตัวเลย เพราะเป็นโรคขี้เมื่อย ... เข็ดตั้งแต่เจ้า DC2 ขับรถติดมหาโหดทีไร แทบอยากจะจอดรถไว้ แล้วโบกแทกซี่แทนเลยครับ
นอกนั้นก็เดิมๆ มีล้อจากพี่ชายร่วมค่าย Legacy สีทองพิมพ์นิยม กับ ท่อไอเสีย เส้นโหด ขนาดประมาณลูกแมวเข้าไปวิ่งเล่นได้ แปะป้าย กากิโมโต เรซซิ่ง ... ซุ้มเสียงโหดร้ายยังกะมีม้าสามร้อยในคอก ...  แต่จริงๆนะจะมีสักร้อยกว่าๆ ได้ เฮ้อ!
หลังจากได้ตกลงปลงใจไปรับเจ้าอิมมาในอ้อมกอดแล้ว  ... น้องเจ้าของรถมันคงดีใจไม่น้อย ที่ปล่อยเจ้าอิมได้ หลังจากคิด(ในใจ)ว่าจะขายมานาน   ... หลังจากนั้นไม่ถึงเดือน น้องคนนี้ก็ลาออก ... ข้ามประเทศไปทำงานเมืองนอกเมืองนา ... ปล่อยเจ้าอิม ป้าแก่ขณะนั้นไว้ในความครอบครองของผม ... หรือมรึงหลอกกรูวะ 555
วันแรกที่ได้น้องอิมก็ ... ได้จังหวะไป สัมมนา งานที่หัวหิน ถิ่นมีหอย ! ... เลยต้องพาน้องอิมไปเที่ยวด้วยซะหน่อย เพื่อนร่วมทางของผมก็พี่กอฟคนเดิมนั่นหละ... ก่อนไปก็ไม่ลืม แวะถ่ายของเหลว เช็คสภาพยาง ช่วงล่าง ... ที่ Autobacs ซะหน่อย ... หวังว่า น้ำมันเครื่องตราม้าบิน จะช่วยเสกม้ายี่ปุ่นแก่ๆตื่นสัก ยี่สิบตัว ... อิอิ
First Impression: วันที่มีความสุข และประทับใจที่สุดของผม ... ส่วนมากก็จะเป็นวันแรกที่ได้ลองรถเต็มๆนั่นหละ เหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่สักชิ้น... กับน้องอิม นี่ใช่เลย ลองขับดู รถบ้าอะไรวะ เกาะถนนฉิบ จะเลี้ยว จะโยก มันช่างได้ดั่งใจเสียจริง บวกกับสุ้มเสียงมหาโหด ทำให้สะใจมากมาย
ลองใส่โค้งบนสะพานพระราม 4 ตัดใหม่แถวราชพฤกษ์ ... ใครเคยผ่าน ก็โค้งที่สอง... กว้างกำลังดี ... ลองใส่เต็มๆ ที่ 160 กม./ชม. !!!! เฮ้ย ทำไมมันนิ่งจังวะ เหมือนขับ ที่ร้อยเดียวเอง !!! ไม่แนะนำให้ลองนะครับ ผมเคยลองแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวจริง ... หลังจากนั้นใจไม่กล้าแล้วครับ
ผลัดให้พี่กอฟลองขับดูบ้าง ... ก็ประทับใจไม่แพ้กัน ... ขนาดที่ว่า แกต้องไปซื้ออิมมาแต่งไปไกล...วางคอแดง ไว้ขับเล่น เชียวหละ
ซิ่งกันไปไม่ถึงหัวหินดี ... ทำไมอยู่ดีๆ รถมันกินซ้ายข้นมาซะงั้นวะ !!! งานเข้าแล้วซิ
มาดูรู้ทีหลังว่ายาง Sport คู่หน้า อายุไม่ถึงสองปีดี ... มันบวม เป่ง แถวบวมที่หน้ายางเลยนะ แปลกมากๆ ไม่เคยเจอ ... หรือเราขับกันโหดไปวะ เฮ้อ!!
จริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้แรงมากมายหรอกครับ ... แถมขากลับยังตามเจ้า สามดอคันสวย ตัวนอกครบๆ  ... เครื่องเครา น่าจะมีหลายแคม ... ไม่ทันด้วยซ้ำ ...  ไม่ได้แข่งกันบนถนนนะครับ แค่ลองขับตามกันนิดหน่อย แยกทางกันก็ทักทายกันครับ
จบแล้วครับกับความประทับใจแรกกับน้องอิม !!! 

[BOBOSS]

วัตถุประสงค์ ในการทำรถคันนี้ คือ ทำยังไงก็ได้ ... ให้มันขับใช้งานได้ทุกวัน ต้องไม่เตี้ย ไม่แข็งมาก ต้องแอร์เย็น เพลงเพราะ และต้องเกียร์ออโต เท่านั้น หุหุ ... 
และที่สำคัญต้องหล่อ และเนียนพอตัว ... ตามกำลังปัจจัยที่มีจำกัดของตัวผมเอง ...

แล้วจะทำยังไงดีหละ ...  หัวใจเดิมๆ เริ่มลากลับดาวลูกไก่ไปทีละน้อย ... และแล้วก็ไปลับจริงๆ ... ณ เช้าของวันหนึ่ง เฮ้ย ทำไมเช็คน้ำมันเครื่องแล้วไม่มีติดก้านวัดขึ้นมาเลยฟะ ... งานเข้าแล้วสิตรู
หลังจากปรึกษากับหมอประจำตัวก็ได้ความว่า คงต้องผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ (อีกแล้ว) แถมสืบทราบมาว่า เกียร์ที่ประจำการอยู่ตอนนี้ มันไม่ตรงรุ่นอีก มิน่าหละ ขับแล้วมันแปลกๆ ไม่สมูทอย่างที่ควรจะเป็น ... จะเปลี่ยนหัวใจเป็นอะไรเดี๋ยวติดตามกันต่อนะครับ

ภายนอกแน่นอนหละ ... ต้องให้ดูใหม่ สีเงาๆหน่อย ... ดูโหวงเฮ้งแล้วสีเดิมน่าจะผ่านมีดหมอมาหลายอยู่ แถมอาจจะเป็นหมอตี๋ข้างถนนด้วยสิ ... งั้นก็ต้องอาบน้ำ ขัดตัวกันชุดใหญ่หละสิ !!!
นอนก่ายหน้าผากอยู่เกือบอาทิตย์ ... จะปั้นดิน ... ให้เป็นดาวลูกไก่ ดวงใหม่จะทำสีอะไรดีนะ !!!
1)   สีขาวเหมือนเดิม ก็สวยนะ แต่ทำมามันก็ไม่แปลกพอสิ ... ทำเสร็จก็แค่ใหม่ขึ้น
2)   สีดำ ... อืม ดุดี แต่ เป็นคนรักความสะอาดมาก ถ้าสีดำนี่ไม่ต้องล้างรถทุกวันเลยเหรอ คิดแล้วเหนื่อย
3)   สีทองๆ สีตัวพิเศษของอิมตาเหยี่ยว S203 ... สวยๆๆๆ ชอบ ไม่เลอะง่ายด้วย แต่มันดูเรียบๆไป
4)   เอา สีนี้แหละ ... อิมทำสีอะไรดี ... คิดไม่ออกมันก็ต้องสีนี้เท่านั้น ... เลียนแบบชาวบ้านหละกัน

ก่อนจะเผยโฉมใหม่ ... ขอพาน้องอิมไปอาบน้ำก่อนนะครับ ... 

[BOBOSS]

ลงโฟมชุดใหญ่แล้ว ก็ต้องลูบดินน้ำมันกันซะหน่อย จะได้ลื่นๆ มันๆ  

เจ้าดินน้ำมันที่ลูบอยู่นี่ ... ไม่ใช่อันที่เราปั้นเล่นในโรงเรียนตอนเด็กๆ นะครับ ... แต่มันเป็น Special Clay ที่ใช้ขัดสีรถโดยเฉพาะ ของดีๆ ราคาก้อนหละหลายเงินอยู่ครับ ... ใช้ได้ผลหรือป่าวไม่รู้สิ ... รู้แต่ โรงงานรถอันดับหนึ่งของไทย ก็มีไอ้เจ้านี้ใช้อยู่ในโรงงาน หรือ ตามลานเก็บรถต่างๆ เพื่อที่จะขัดรถที่โดนผลกระทบจากฝุ่นหรือมลภาวะที่ใช้แค่แชมพูล้างรถแล้วล้างแล้วไม่ออก
ทำไมผมบอกได้นะเหรอ ก็ผมเคยไปสำรวจงานแบบนี้บ่อยๆ ตอนเป็นหนุ่มโรงงานนะสิ อิอิ
โชว์ก้นอีกแล้ว ... น้องอิมเราขี้อายนะเนี่ย

ถ้าเทียบกับรูปแรกๆ มีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง .... ใครทายได้บ้างครับ

แน่นอนไฟท้ายต้องเป็นตัวสุดท้าย เลนส์ขาวแดงตามสมัย ... ไฟท้ายนี่ดูปีที่เกิดได้นะครับ ไม่ว่าจะเป็นขาวแดง หรือขาวส้มถ้าแถบทับทิมสะท้อนแสงอยู่เหนือไฟถอยหลัง แสดงว่านะจะเกิด ตังแต่ปี 1997 โดยประมาณครับ ถ้าไปดูน้องอิมแล้วไฟท้ายมีแถบทับทิมสะท้อนแสงอยู่ตรงกลาง แสดงว่าเป็นก่อนปี 1997 โดยประมาณครับ
กันชนหลังต้องเป็นตัวอูม ที่อยู่ใน Version 4 – 6 (อิม มีหลักๆ  6 Version , Model Life ร่วม 7 ปีครับ)
ฝาท้าย พร้อมหางหลัง Version 4 STI  ... ความชอบส่วนตัว ไม่หางไม่สูงมากนัก เพิ่มความปลอดภัยด้วยไฟเบรคในตัวครับ ... อิมส่วนมากชอบใส่หางสูงๆ ดูโหดๆ กว่านี้ ...

เหมือนเดิมอยากรู้ว่าอิมมี Version อะไรบ้าง ... STI คืออะไรเป็นรุ่นพิเศษเหรอ ... ลองค้นหาดูในเวปซูบารุได้เลยครับ มีกูรูซูบารุ หลายท่านตอบไว้อย่างละเอียดแจ่มแจ้งเลย ... ไม่กล้าพิมพ์เยอะ ผมเด็กใหม่ในดาวลูกไก่ กลัวบอกผิด อิอิ

[BOBOSS]

ขาดไม่ได้กับการเคลือบสีด้วย น้ำยา WAX ... ใครชอบรถเงาๆ มัน ไม่ควรพลาดครับ เดือนละครั้งก็ยังดีครับ

เห็นไฟหรี่มุมมีแถบสีส้มเล็กๆ ไหมครับ ... กูรู เค้าว่ากันว่าเป็น US Spec ... ทำไมถึงเรียกอย่างนั้นไม่ทราบที่มาแน่ชัด ... ไม่ใช้แต่อิมเท่านั้นที่เรียก พวกสาวกฮอนด้า หรือยี่ห้อดาวสามแฉกก็เรียกครับ ... เพราะ US Spec นี่เหรอป่าวทำให้ค่าตัวมันสูงกว่าไฟหรี่แบบธรรมดาอยู่หลายเท่า ไม่รู้ว่าต้องอ้างอิงราคา เป็น US$ เหมือนน้ำมันหรือเปล่า ... 
 
มันแตกต่างยังไงนะเหรอ ... ความเห็นผม ผมว่ามันดูสวยแปลกตาดี แถมแถบส้มๆ นั้นทำให้มองเห็นเด่นชัด ซึ่งอาจจะเป็นข้ออ้างว่ารถมันจะได้ดูปลอดภัยขึ้น ... ใครรู้ข้อเท็จจริง ว่าทำไม ถึงเรียก US Spec ช่วยแถลงไขให้ด้วยครับ ... ไอ้เรื่อง US Spec นี่มีเรื่องวันวานที่ทำให้ได้ขำขี้แตกขี้แตนอยู่เรื่องนึง ก็ไอ้ไฟหน้าเจ้าโลมา A31 รวมถึงคูเป้ฝาแฝด Silvia S13 ... เนื่องด้วยไฟหน้าตัวบ้านเรามันเป็น Twin Projector ตอนออกมาใหม่ๆ มันก็ส่องได้สว่างอยู่หละ ... แต่พอเก่าซะหน่อย แทบจะตาบอดกันทีเดียว แถมตอนนั้น เทคโนโลยี HID ไฟซีนอนต่างๆ ยังไม่เกิดซะด้วย ... แล้วจะทำยังไงหละ ... ในที่สุดก็มีเทพเจ้าบันดาลเจ้าไฟหน้าเหลี่ยมที่เปลี่ยนแล้ว เค้าว่ากันว่ามันสว่างขึ้นมาอีกนิดนึง ... แล้วไม่รู้ว่าเทพเจ้าเค้าดลใจใครให้ตั้งชื่อว่ามันคือ US Spec ... ทำให้ราคาของเก่าเซียงกงตอนบูมๆ สูงถึง หลักหมื่นกว่าๆ ... ทั้งๆที่มันใช้หลอดไฟสูงต่ำ H4 ทั่วไปนั่นหละ ... ที่ขำมากก็คือ USA มันไม่มี A31 นะสิ 555 ... สืบสาวราวเรื่องมันคือ สเปคแรกๆ ของตัวญี่ปุ่น รวมถึงเป็นสเปคแถบตะวันออกกลาง หรือในวงการรถเค้าเรียก GCC Spec นั่นเอง ... 

[BOBOSS]

เย้! น้องอิมอาบน้ำเสร็จแล้ว 

เรามาดูขนาด ของเจ้าน้องชายดีกว่า อิอิ
ขนาดภายนอกโดยรวมสำหรับรุ่นซีดาน Code GC:  Length/Width/Height (mm) 4,350/1,690/1,405
ถ้าเป็นตัว WAGON Code GF  :  เท่ากันหมด ยกเว้นสูงกว่า 1440 ...ผมเข้าใจว่าสูงกว่าเพราะ แรคหลังคาครับ

ดูจากขนาดแล้วพอๆ กับ NEW VIOS เลยครับ : Length/Width/Height (mm) 4,300/1,700/1,460
คราวหน้าไปคาร์แคร์จะเอาตัวเลขนี้ไปโชว์ซะหน่อย ... เพราะราคาล้าง GC นั้นคิด Size Medium ส่วนเจ้า
นิวออส นั้นคิด Size Small ... ถ้าร้านยอม ผมของประหยัดเงินได้อีกหลายบาททีเดียว อิอิ
มาดูกันที่ขนาดภายใน กันบ้าง GC: Interior Length/Width/Height (mm) 1,800/1,385/1,170
แล้วถ้าเทียบมากับ NEW VIOS หละครับ Interior Length/Width/Height (mm) 1,965/1,390/1,200
โห แพ้ทุกมิติ ... คับแคบกว่าเยอะเลย นะเนี่ย
มาดูกันที่ช่วงล่างบ้าง
GC:  Wheel base (mm) 2,520   
 Track (F/R) 1,470/1,460    Ground Clearance (mm) 155 (145 Type R คือ IM COUPE /RA คือ IM ตัวแข่ง ที่ส่วนมากให้ทีมแข่งซื้อไปใช้ในสนามครับ)
NEW VIOS:  Wheel base (mm) 2,550
Track (F/R) 1,470/1,460   
Ground Clearance (mm) 150
ที่เปรียบเทียบกับ NEW VIOS แค่ยกขนาดมาให้ดูนะครับ เห็นตัวเลขมันใกล้เคียงกันมาก ไม่ได้จะเปรียบเทียบสมรรถนะแต่อย่างใดนะค้าบบ ... จริงๆ แอบสนใจน้องออสอยู่เหมือนกัน กำลังรอดูตัวแต่ง TRD อยู่ครับ
มาดูน้ำหนักกันบ้าง ... แน่นอนครับ อิมต้องหนักกว่าน้องออสแน่ๆ ร่วมๆ สองร้อยโล ... นอกจากเครื่องใหญ่กว่า ช่วงล่างชิ้นส่วนเยอะกว่า ... และคิดว่าเหล็กของรถยุคนั้นน่าจะหนากว่าพอตัวเลยหละ ... พูดเรื่องเหล็กแล้ว นับว่าเหล็กที่ปั้มขึ้นที่ดาวลูกไก่นั้นดีใช้ได้เลยหละ ... ตอนรื้อทำสีดูแล้วยังไม่ผุเลยครับ
Weight (kg): GC STI & WRX 1,270 (1,210 Type R & STI RA 1240)
         GF STI 1310, WRX Auto 1330
         VIOS (G LTD) 1,065

แล้วกระเพาะอาหารของน้องอิมหละ !!! หาข้อมูลแล้วก็พบว่า
รุ่น WRX & STI 60 Litres //// รุ่นอื่นๆ 50 Litres
คาดว่าทางฟูจิ คงไม่อยากให้น้องอิม เทอร์โบนั้นเป็นโรคกินซ้ายถาวร ... เอะอะเข้าปั้มบ่อยเกินไป ... เพราะถ้าถังแค่ 50 Litres จริงๆ คงได้เจอเด็กปั้มแทบจะวันเว้นวันทีเดียว เฮ้อ! 

ปล. ขอบคุณร้านล้างรถคุณ  aea-ideas ที่เอื้อเฟื้อสถานที่ถ่ายรูป ... โชคดีที่วันนั้น รถน้อย เนื่องจากหยุดยาว แถมฝนตกทุกวัน คงไม่มีใครบ้าล้างรถเหมือนผม

[BOBOSS]

ต่อกันเลยดีกว่าครับ ... มาดูภายในของน้องอิมกันบ้าง ... ภายในน้องอิม แบ่งเป็น 2 รุ่นหลักๆ ครับ
 
ของผมเป็นรุ่นแรก หรือเค้าเรียกแบบเก่า พบได้ ตั้งแต่อิม Version 1 – 3 และ 4 ในช่วงปีแรกๆ ... ดูรวมๆ ก็ดูร่วมสมัย ... ถ้าพูดตรงๆ ก็ดูโบราณพอตัวเลยหละ ... อิมเดิมๆบ้านเราส่วนมากก็เป็นแบบนี้ครับ ยกเว้นจะเปลี่ยนเป็นภายในรุ่นใหม่ซึ่งสวย แถมดูทันสมัยขึ้นอีกจมเลย (ถ้าจะเปลี่ยนควรจะยกมาทั้งหัวพร้อมหัวใจตรงรุ่นครบๆ ถึงจะได้เนียน ไม่เกเรให้ปวดหัว เพราะ ไม่มีปลั๊ก หรืออุปกรณ์หลักๆใช้ร่วมกันรุ่นเก่าได้เลย ... ผมเลยอดไปตามระเบียบ เพราะใช้งบสูงมากครับ ... เฮ้อ) ... ซึ่งรุ่นใหม่นี้จะพบได้ ตั้งแต่อิม Version 4 ในช่วงปีหลังๆ จนถึงรุ่นสุดท้าย Version 6 ครับ (สำหรับภายในรุ่นใหม่ เมืองไทยน่าจะนำเข้ามาแท้ๆ 20 คัน ในปี 2000 แต่ราคาป้ายแดง ณ ตอนนั้นพุ่งไปเกือบ 2 ล้านบาทครับ) ... ส่วนรุ่นพิเศษอื่นๆ ผมไม่มีข้อมูลมากครับ รู้ว่าถ้าเป็นตัว RA จะเป็นสีดำสนิท

เราสามารถดูรุ่นของน้องอิมจากเรือนไมล์ได้นะครับ ... ของผมนี่เปลี่ยน เป็นสเปค JDM WRX เข็มไมล์อยู่ด้านซ้ายวัดได้แค่ 180 กม./ชม. ตามกฎพี่ยุ่นสมัยนู้น ... วัดรอบวัดได้สูงสุด 9000 รอบ เรดไลน์ที่ 7000 รอบ เข็มวัดเป็นสีแดง ... ถ้าเป็นรุ่นเครื่อง 1800 (คิดว่ารุ่นเครื่อง 1600 ก็น่าจะเหมือนกัน) ติดรถบ้านเรา เข็มไมล์อยู่ด้านซ้ายวัดได้ถึง 220 กม./ชม. วัดรอบวัดได้สูงสุด 8000 รอบ เรดไลน์ที่ 6500 รอบ เข็มวัดเป็นสีขาว ... ทั้งสองแบบเป็นไมล์สายครับ ... ส่วนตัวแรงบ้านเรา WRX เข็มไมล์อยู่ด้านขวาวัดได้ถึง 260 กม./ชม. วัดรอบวัดได้สูงสุด 9000 รอบ เรดไลน์ที่ 7000 รอบ เข็มวัดเป็นสีแดง ได้ยินมาว่าเป็นไมล์ไฟฟ้าซะด้วยครับ

พวงมาลัย(รถ)เป็นอีกจุดหนึ่งที่ควรให้ความสำคัญ ... นอกจากความสวยงาม แล้วแต่ความชอบของแต่ละบุคคล  ยังต้องจับแล้วกระชับมือ จะได้ควบคุมรถได้ดีครับ ... ของผมนี่ติดรถมาเป็น NARDI สภาพน่าจะผ่านสนามแรลลี่มาซักสิบปีได้ ... ก็เลยต้องกัดฟัน (อีกแล้ว) เบิก MOMO TUNER มาประจำการแทน ... รวมๆ ก็สวย จับกระชับดี มาติดตรงแป้นแตร ถ้ากดแตรแรงไป มันจะหลุดเข้าไปข้างใน ... ต้องถอดพวงมาลัยออกมาใส่ใหม่ เฮ้อ! ... ส่วนรถสมัยนี้ พวงมาลัยเป็น MULTI FUNTION แถมมี AIRBAG อีก ... การจะเล่นซนคงทำไม่ได้แล้วหละครับ

ดูกันต่อเลยครับ ... ปุ่มปรับแอร์ แบบธรรมดา แบบหมุนปรับ สามปุ่มกลมๆ  ...  น้องอิมได้เปลี่ยนเป็นของตัว JDM ทั้งระบบ มี ตั้ง AUTO ด้วย ... แต่ไม่ได้ใช้หรอกครับ ปรับเย็นสุดอย่างเดียว อิอิ ... แอร์เย็นไหม เป็นเรื่องสำคัญมากของรถบ้านเรา ... ผมว่า แอร์รถซูบารุเย็นนะครับ ถ้าเทียบกับหลายๆ คันที่เคยใช้ อาจจะสู้พี่โตไม่ได้ครับ ... แต่ก็ใกล้เคียงทีเดียวครับ ... น้องอิมมีฮีทเตอร์ด้วย นะครับ ซึ่งได้ใช้สัก 3 วันต่อปี ตอนอากาศหนาวมากๆๆ ในกรุงเทพ
ใต้แอร์มีที่วางแก้วน้ำ 2 แก้ว ไว้แก้กระหาย ... เล่าความโง่ของตัวเองหน่อย ตอนใช้น้องอิมตอนแรกๆ ก็ก่นด่าว่ารถบ้าอะไรวะ ไม่มีที่วางแก้วน้ำ นาฬิกาก็ไม่มี จะให้กรูดูทิศแสงอาทิตย์บอกเวลาเหรอไงฟะ ... สุดท้ายเอารถไปทำรื้อคอนโซลกลางออกมา ถึงเห็นว่ามันมีที่วางแก้วน้ำ ด้วย ดีใจจัง !


ใต้ที่วางแก้วน้ำมันจะมีช่องเปล่า ขนาด 1 DIN เอาไว้ใส่ของได้ ... บางคนชอบความบันเทิงก็ขยายเป็นจอ 2 DIN ก็ได้ครับ ... แต่ถ้ารุ่น WRX บางคันมันจะมีเกจ์วัด 3 สหายติดมาด้วย สวยดี แต่ราคาแพงพอตัวเลยครับ

เจ้าถาดวางของบนคอนโซลนั้น ... เป็น Accessories ตรงรุ่น ซึ่งฟลุ๊กได้ของใหม่ แกะห่อมาโดยบังเอิญ ใช้งานได้ดี วางของจุกจุกได้ครับ ... อื่นๆ ก็ดูตามรูปนะครับ

[BOBOSS]

มาต่อกันที่เบาะคู่หน้าบ้าง ... ใช้งานได้ดี ไม่นิ่มมากออกแข็งๆ แต่กระชับตัวดีตามแบบรถแรงๆ ... ผมว่านั่งนานๆ ไม่เมื่อยมากนะครับ ... เบาะอิมมันมีหลายรุ่นมากๆ บรรยายไป 1 หน้าคงไม่หมด ... เอาหลัก ๆ นะครับ ... แบบนี้เป็น Version 3 STI  ถ้าเป็นตั้งแต่ Version 4 เบาะคนขับจะปรับสูงต่ำได้ ... ถ้าเป็น Version 5 STI  ขึ้นไป ปีกเบาะรองนั่งจะมีแถบแดง ตรงหัวก็แถบแดงทั้งหัวครับ

คันเกียร์ออโตหน้าตาธรรมดา ไม่มีลูกเล่นอะไรเลยครับ ... ตรงใต้เบรกมือมีที่ใส่ของได้ ผมเอาไว้ใส่เหรียญบาทครับ ...

ไอ้กล่องเก็บของกลาง (เอาฝาไปหุ้มหนังแท้ เดินด้ายแดงซะหน่อย จะได้สวยๆ เข้ากับอย่างอื่น) ... ใส่ของได้นิดหน่อยครับ ใช้พักแขนได้บ้าง ตอนรถติด ... อิมเดิมๆ ทั่วที่ใช้ภายในรุ่นเก่ามันจะไม่มีเจ้านี่นะครับ ... กว่าผมจะหาได้ นานพอตัวอยู่ ... แถมราคากระโดดไปเกินจริงอีก เฮ้อ! ... ฟังมาว่ามันจะมีอยู่ในตัว WAGON เท่านั้น หรือไม่ก็ต้องสั่งเป็น Accessories ต่างหาก


มาดูประตูกันบ้างครับ ... กระจกไร้ขอบตามสเปคดาวลูกไก่ยุคก่อน ... แผงข้างประตูหน้ารูปทรงธรรมดาๆ ดูสมวัย หุหุ ... กระจกไฟฟ้ามี 4 บาน ฝั่งคนขับขึ้น – ลง AUTO ซะด้วย ... ปุ่มมันเหมือนรถสมัยเก่า ... แต่ดูละม้ายคล้ายคลึงกับของ MINI COOPER นะเนี่ย ... กระจกมองข้างปรับ และพับไฟฟ้า อันนี้เปลี่ยนเองเป็น Version สุดท้ายครับ ...  ส่วนมือเปิดประตูนี่สิ ดูโบราณเหลือเกินทำให้ผมนึกไปถึง พี่โต HILUX HERO สมัยผมยังเป็นวุ้นอยู่... รวมถึง NISSAN BLUEBIRD ยุค 80 รถของคุณพ่อ ที่ผมจะไป สตาร์ทให้ ก่อนไปส่งผมที่โรงเรียนครับแผงข้างประตูฝั่งคนขับและคนนั่ง มีช่องให้เก็บของได้บ้างครับ ... เจ้าขวดแดงๆ ก็คือ WAX ที่ใช้ในวันนี้ครับผม

[BOBOSS]

เบาะหลังกันบ้าง ... ดูคับแคบพอควร ไม่ควรมีคนเข้าไปเกิน 2 ชีวิตครับ ไม่งั้นจะแปรสภาพเป็นปลาซาร์ดีน...กระป๋องได้ ... ในรูป เบาะคนนั่ง เลื่อนมาข้างหลังสุดครับ ... ถ้าจะถามว่ามันทำอะไรได้บ้าง ทำอะไรไม่ได้เลย พับไม่ได้ซักท่า เฮ้อ! อยากเอาออกมีน๊อตให้ไข 4 ครับ ... แว่วๆว่าตัว WAGON พับได้ครับ


มามุดกระโปรง(หลัง)กันบ้าง ... ขนาดดูคร่าวๆก็พออาศัยได้ครับ ใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ได้สักใบ ... ถุงGolf น่าจะได้ ผมไม่ทราบเพราะตี Golf ไม่เป็นครับ ... มีไฟหรี่เล็กๆให้ด้วย เวลามุดหาของ ... ในรูปต้องเจียดพื้นที่ใส่ยางอะไหล่ Size ใหญ่พิเศษ ... ก็ไอ้ล้อเล ติดรถตอนซื้อมา เจียดมาหนึ่งวงมาเป็นล้ออะไหล่ (อีกสามวงขายกินไปแล้ว อิอิ) เพื่อที่จะหลบเบรกหน้าจานโตที่ใส่อยู่ครับ ... จริงมีกรุฝาหลังครบๆ ยังไม่ใส่ ครับ อันนี้ได้ความอนุเคราะห์ มาจากพี่กอฟ ... เพราะแกตีตู้ปิดเต็ม ...  ทำเครื่องเสียงตามแบบนักฟังหูทองครับ


ปล. รูปเกือกนั้น ขอโทษนะครับ อิอิ

[BOBOSS]

มาต่อกันที่หัวใจของน้องอิมบ้าง ... ต่อจากที่เกริ่นไปแล้วว่าหัวใจเดิมติดรถมาได้กลับดาวลูกไก่ไปแล้ว ... แล้วจะเลือกหัวใจใหม่อะไรดีหละ? ... แน่นอนที่สาวกดาวลูกไก่ต้องหลงใหลรหัสร้อน ... คอแดง STI ที่มีม้าให้ควบเล่นถึง 280 ps /6500 rpm    แรงบิดที่ 36.0 kg.m 4000 / rpm

แต่เนื่องจากผมต้องการทำรถให้เป็นรถใช้งาน ขับสบายด้วยเกียร์ ออโต ... การเอาคอแดงมาชนกับเกียร์ออโต ไม่น่าจะเป็นความคิดที่ดีนัก ... ถึงแม้ว่าจะประกบกันได้ แต่ความคงทนของเกียร์ไม่น่าจะรับใช้ผมได้นานนัก

จึงตัดสินใจเล่นของง่ายๆ เอาตรงรุ่นเดิมๆ ของมันนี่หละ ... เนื่องจากหัวใจเดิมที่น้องเจ้าของรถได้วางมา ณ ตอนนั้นได้ยกมาทั้งหัว ... ทำให้การเอาเครื่องรุ่นเดิมมาประจำการก็เป็นเรื่องที่ง่าย และประหยัดงบไปได้พอควร
ประกอบกับไปได้เครื่องราคามิตรภาพมาจากรถพี่กอฟ ซึ่งแกอยากวางคอแดงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ... ปฏิบัติการสลับร่างสร้างรักก็เกิดขึ้น ... ผมก็ได้ยกเครื่อง EJ 20 T คอขาว อินเตอร์เฉียง ดูจากปีที่ผลิตจากฝาน้ำมันเครื่อง (คิดว่ามันยังไม่โดนยำมานะ) ผลิตปลายปี 1996 ซึ่งเป็นรุ่นหลังๆ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นอินเตอร์ตรงครับ ... อย่างน้อยผมก็มั่นใจกว่าไปซื้อเครื่องเซียงกงนิดนึง ... เพราะได้ลองขับดูก่อน ... ว่าเครื่องมันวิ่งเป็นยังไง ลองดูแล้วก็โอเค สภาพใช้ได้เลยหละ ... แต่มันก็ไม่ง่ายสักทีเดียว เพราะผมต้องไปหาเกียร์ออโต ตรงรุ่นของอิม WRX (ผมลองค้นข้อมูลดูคิดว่ามีประจำการเฉพาะตัว  WAGON ครับ อันนี้ไม่แน่ใจมากนัก) ซึ่งมันหาไม่ง่าย แถมราคาค่าตัวก็ไม่ธรรมดาเสียด้วย ... สุดท้ายรออยู่หลายเดือน ก็มีหลุดเข้ามาครับ ... ก็ให้หมอประจำตัวจัดการถ่ายของเหลว เปลี่ยน ซีล ท่อยาง ท่อน้ำต่าง รวมถึงล้างระบบเกียร์  หมดน้ำมันเกียร์ ไป หลายสิบลิตรเลย ครับ

มาดูสเปคกันดีกว่า ... เจ้าคอขาว WRX AUTO มีม้าในคอก 240 ps /6000 rpm    แรงบิดที่ 31.5 kg.m 4000 / rpm ... หัวใจเดิมๆ มีเปลี่ยนหอยจากรหัส TD04 เป็น TD05 เท่านั้นครับ ... เปลี่ยนกรองอากาศเป็นแบบล้างได้ ... ยี่ห้อดัง ... ไม่ได้รู้สึกแรงขึ้น  แต่ส่วนตัวผมว่าคุ้มนะครับ เสียเงินทีเดียวจบ ล้างปีละสองครั้งก็พอครับ 


แล้วเจ้าหอยพิษ TD05  มีรอบการทำงานอย่างไรบ้าง... ตามประสารถมีหอย รอบต่ำๆ ก็ ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง ... จะเริ่มปั่นลม ฉุดตัวถังก็แถวๆ 2500 rpm ... เริ่มดึงแรงขึ้นที่  3000 rpm @ Boost 0.5 Bar ... ... และไปสุดที่  Max Boost 0.8 Bar ที่รอบ 3500 rpm แล้วก็ดึงยาวๆไป แถวๆ 5000 rpm ก็เริ่มหมดลมแล้วครับ ... สรุป ต้องชินกับรถนิดนึง ถึงจะเข้าขา แต่รวมๆก็ขับสนุกพอตัวครับ ... ถ้าได้เกียร์ Manual รับรองว่าขับสนุกกว่านี้อีกหลายขุมเลยครับ ... รออีกนิด ภาคต่อไปจะมีผลจากการทดสอบ แบบงูๆ ปลาๆ ของผม ว่ารถเก่าๆ คันนี้มันมีตัวเลขสมรรถนะและตัวเลขสวาปามอย่างไรบ้าง อิอิ

[BOBOSS]

ปรับแต่งหัวใจแล้ว ... ก็ต้องไม่ลืมปรับแต่งช่วงล่าง และรองเท้าควบคู่กันไปนะครับ ... น้องอิมได้เปลี่ยนโช้คอัพของเก่าจากยุ่น แบบปรับหนืดได้ ประกอบกับ สปริง Progressive ของ STI รวมๆ ก็ แข็งพอตัวแม้จะปรับมาฝั่งกลางๆ แล้ว ...  แต่ก็นิ่มกว่าแบบ Strut ปรับเกลียวเยอะครับ (ใครชอบรถนิ่มๆอย่าคิดใช้เลยนะครับ ไอ้สตรัสเนี่ย เด้งๆทุกราย) ... รวมถึงไม่เตี้ยมากไปได้เกือบทุกที่ครับ ... ยาง BS RE001 Adrenalin Size 215/45/17 ยังทำหน้าที่ได้ดีตามวัย แม้จะใช้มาเกือบ สองปี กับระยะทางที่วิ่งมาสองหมื่นกว่าโลครับ... อืมมีแปะค้ำโช้คหน้าพิมพ์นิยม STI Kevlar ใส่เพราะสวยๆหละ ใช้งานจริงยังไม่เห็นผลแตกต่างครับ

ระบบเบรกเป็นอีกจุดหนึ่งที่สำคัญ ... รถวิ่งได้ แต่หยุดไม่ได้ น่ากลัวกว่ารถเสียวิ่งไม่ได้นะครับ ... ระบบเบรกติดรถมาเป็น ของ WRX เดิมๆ ดิสเบรก 4 ล้อ คู่หน้า สองพอต พ่วง ABS ที่ติดมาแต่เกิด ... จริงๆมันก็ใช้งานได้ระดับน่าพอใจเลย ... แต่ด้วยความโรคจิตส่วนตัว เดิมๆไม่ชอบ ต้องเปลี่ยนซะหน่อย ... คู่หน้าแรก ๆ มอง เบรก สี่พอต ตรงรุ่น STI แต่ด้วยราคา ณ ตอนนั้นแพงหูฉี่ ต้องเอาเงินไปหลักหมื่นไปแลกเป็นค่าตัว ทังๆที่เบรกมันก็เหมือน เจ้าเส้นขอบฟ้า ที่เซียงกงมีเป็นเข่งๆ ... สุดท้ายก็ไปได้เบรก สองพอต จานโตสามร้อยสิบกว่าๆ มิลลิเมตรจากพี่เล BP GT Turbo รุ่นก่อนล่าสุด  ... ฟิลลิ่งมันจะนิ่มๆ จับไม่แรง ต้องกดแรงๆ หน่อยครับ ... แต่ก็อยู่ดีใช้ได้ แถมได้ความสวยๆ ดูเต็มกับล้อขอบ 17 ครับ ... แต่ถ้าให้ผมเทียบ กับ เบรก สี่พอต  หละ ... เคยลองขับรถพี่กอฟ คันนั้นมาเต็ม ด้วยหน้าสี่พอต  หลังสองพอต ... ผมให้คะแนนรถพี่กอฟมากกว่า ... มันหน่วงความเร็วดี ฟิลลิ่งลดความเร็วทำได้ดีกว่าครับ ... แถมผ้าเบรกหาง่าย ราคาไม่แพง มีให้เลือกเพราะมันใช้แบบเดียวกับเจ้าเส้นขอบฟ้า R32 GTS ที่รถทั่วไทย คิดอะไรไม่ออกขอแปลงเบรก GTS หละกัน ... ส่วนเจ้าเบรก เลของผม ... ผ้าเบรกมีให้เลือก อยู่ สองเจ้าหลักๆ อันแรกเบิกห้าง กับราคาขนหัวลุกแถว หกเจ็ดพันบาทไทย ... ยังดีมีผ้าเบรกยี่ห้อเครื่องใช้ไฟฟ้า สีชมพู ให้เลือกใช้ในราคาครึ่งเดียว ... ก็ยังดี แต่ต้องสั่งนะ ไม่ใช่เดินไปถามว่ามีไหม ไม่มีหรอกเพราะรุ่นนี้เค้าทำส่งออกอย่างเดียว เฮ้อ!!!


เจ้าเบรกติดรถเจ้ากรรม เกือบทำผมไปอยู่เมืองผีครั้งนึง (หวังว่าจะมีครั้งเดียวนะ) ...

เจ้าเบรกหลังมันติด คาดว่าเกิดจากอายุอานามที่กลับบ้านเก่าไปแล้ว ... ทำให้น้ำมันเบรกเดือด เกินจุดที่รองรับได้ (นี่ขนาดใช้ ATE DOT4 Super นะ เฮ้อ!!!)  เบรกมันเฟดซิครับ  กดแล้วหายเลย หลอนแทบแย่ ... ดีนะไม่ได้มาเร็วมาก ... แล้วถ้าคุณเจอเหตุการณ์แบบนี้ควรจะทำยังไง ... ตั้งสติก่อน ลองย้ำเบรกหลายๆรอบ ... เชนจ์เกียร์ต่ำ ... หาทางเข้าข้างทางครับ

[BOBOSS]

อีกหนึ่งเอกลักษณ์ของอิมที่น่าค้นหาคือเสียงท่อ ... เดินไม่เรียบ สะเด่าครางเป็นจังหวะ เร้าใจเหลือเกิน ...  ตามสไตล์สูบนอนรุ่นโบราณ ที่การไหลของอากาศมันไม่สัมพันธ์กัน ... ทำให้เกิดเสียงที่หลายคนหลงใหล ... แต่มันจะพบได้กับเครื่องรุ่น GC หรือรุ่นราวคราวเดียวกันเท่านั้นนะครับ ... รุ่นใหม่ๆ ฟูจิเค้าออกแบบให้มันดีขึ้น ทำให้เสียงแบบเดิมๆ มันหายไปเยอะเลย ... เคยได้คุยกับฝรั่งท่านนึง แกมี GC นี่หละ แกไปวางเครื่องใหม่ เป็น รุ่นตาเหยี่ยว STI ประกบ Short Block 2500 CC. โมเต็ม... ผมก็ถามแกว่าเป็นยังไงบ้าง วิ่งดีขึ้นไหม ... แกก็บอกว่าดี แรงสะใจทีเดียว ... แต่แกก็ส่ายหัว ทำหน้าเซ็งว่า ... BUT MY LOVELY SOUND WERE GONE !!!!  ...


หลังจากผมหูบอดไปกับท่อ กากิโมโต เรซซิ่ง ที่ติดรถน้องอิมมา ... ผมก็เสาะหาท่อใบใหม่เอาอะไรก็ได้ที่เงียบๆๆๆๆๆ ... ตอนนั้นไม่รู้เรื่องอิมเลย ... สุดท้ายก็ไปคว้าท่อของรุ่นตาเหยี่ยว STI เดิมๆ ทั้งเส้น (มันใส่กันได้ แปลงหูหิ้ว 1 หู ครับ) ... โห ท่ออะไรวะมันเงียบจริงจังมากๆ ... ใช้ไปมาสักพัก ก็ทนไม่ไหว มันเงียบไป เหมือนไม่ได้ขับอิม ... กิเลสมาอีกแล้ว แต่จะหาท่อที่มันใช้กับเกียร์ออโตมันหายากเหลือเกิน ส่วนมากก็มีแต่ท่อใหญ่ ไส้ตรงทั้งนั้น ... และแล้วก็ไปถูกใจเจ้าท่อ STI GENOME ของแต่งโรงงานดาวลูกไก่  ... ที่เสียงทุ้ม นุ่ม กำลังดี... แถมขนาดท่อไม่ใหญ่มาก ... ทุบกระปุกรออยู่หลายเดือนกว่าจะหาได้ เป็นของชิ้นล่าที่เพิ่งใส่มาครับ ... สรุปถูกใจมากๆครับ

[BOBOSS]

มาพบกับผลของการทดสอบแบบงูๆ ปลาๆ ของผมซึ่งได้ตัวเลขต่างๆเป็นดังนี้ครับ 


ตอนแรกก็หวั่นๆ กลัวว่าม้าจะกลับญี่ปุ่นไปหมดคอก ... แต่ในใจก็หวังลึกๆ ว่าตัวเลข 0-100 กม./ชม. น่าจะเห็นเลขตัวเดียวให้ชื่นใจได้บ้าง (ผลออกมาเกือบหลุด อิอิ)... เข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ ... สมรรถนะที่คุณจะได้รับภายใต้พวงมาลัย น้องอิมเป็นอย่างไรบ้าง ... มาพบกับผลของการทดสอบแบบงูๆ ปลาๆ ของผมซึ่งได้ตัวเลขต่างๆเป็นดังนี้ครับ

ปัจจัยการทดสอบครั้งที่ 1 : วันที่ทดสอบ 15 สิงหาคม 2553
น้ำมันเครื่อง : เปลี่ยนใหม่เมื่อต้นเดือนสิงหาคม แบบซินเธติค ยี่ห้อไทยทำความหนืด 5W50
น้ำมันเชื้อเพลิง : SHELL V-POWER GASOHOL 95 ... มีน้ำมันคงเหลือ ประมาณ 3 ใน 5 ส่วนถัง
ช่วงเวลาทดสอบ : เที่ยงวัน แดดมีพอประมาณ
ลักษณะการทดสอบ : เข้าเกียร์ D กดคันเร่งจม ... ไม่เลี้ยงรอบ ไม่เชนจ์เกียร์ ... เปิดพัดลมแอร์ ปิด A/C
ความเร็วอ้างอิง : เทียบจากเข็มไมล์ติดรถ และเทียบกับ Speed Meter ที่วัดได้จาก Greddy Auto Timer รุ่นล่า
นาฬิกาจับเวลา : ใช้ของโทรศัพท์มือถือครับ
น้ำหนักบรรทุก : รวมๆ น่าจะ 150 KG.

ผลการทดสอบครั้งที่ 1 เป็นดังนี้ครับ

อัตราเร่ง 0-100 กม./ชม.
ครั้งที่ 1 : 9.5 วินาที /// ครั้งที่ 2 : 9.8 วินาที
อัตราเร่ง 80-120 กม./ชม.
ครั้งที่ 1 : 6.1 วินาที /// ครั้งที่ 2 : 6.5 วินาที
อัตราเร่ง 100-120 กม./ชม.
ครั้งที่ 1 : 4.3 วินาที /// ครั้งที่ 2 : 4.5 วินาที

อืม ก็ไม่เลวทีเดียวครับ ... ยังไม่หมด ผมยังข้องใจอีกนิด เลยต้องลองอีกสักรอบครับ

ปัจจัยการทดสอบครั้งที่ 2 : วันที่ทดสอบ 22 สิงหาคม 2553 ... มีปัจจัยที่เปลี่ยนแปลงดังนี้
น้ำมันเชื้อเพลิง : SHELL V-POWER GASOHOL 95 ... มีน้ำมันคงเหลือ ประมาณ 3 ใน 5 ส่วนถัง แต่เพิ่มตัวช่วยด้วย OCTANE BOOSTER X1R 1 ขวด ... ตามคำโฆษณาน่าจะเพิ่ม OCTANE ได้สัก 3 หน่วยครับ
จริงๆแล้วตามสเปคน้องอิมที่โรงงานฟูจิออกแบบมา  ต้องบริโภคของดี อย่างต่ำคือ  OCTANE 98 หรือไม่ก็ HI-OCTANE 100 ... แต่มันหาไม่ได้ในเมืองไทย ... หรือหาได้ ก็ราคาแพงมากมาย เหมาะกับเอาไว้ขับในสนามเพื่อรีดแรงม้าให้ได้เต็มๆมากกว่าครับ ... ผมก็เลยลองวิธีที่ประหยัด และทำง่ายที่สุดโดยการเพิ่มหัวเชื้อเข้าไปนั่นเอง ... ได้อภินันทนาการหัวเชื้อจากพี่กอฟตามเคยครับ 
กรองอากาศ : ล้างกรองอากาศ ใหม่
ช่วงเวลาทดสอบ : เย็นๆ ไม่มีแดดครับ

ผลการทดสอบครั้งที่ 2 เป็นดังนี้ครับ

อัตราเร่ง 0-100 กม./ชม. ใส่ X1R : 9.3 วินาที
อัตราเร่ง 80-120 กม./ชม.ใส่ X1R : 5.5 วินาที
อัตราเร่ง 100-120 กม./ชม.ใส่ X1R : 3.7 วินาที
อัตราเร่ง 110-130 กม./ชม.(อันนี้แถมครับ) ใส่ X1R : 4.0 วินาที

ตัวเลขโดยรวมดูดีขึ้นพอตัวโดยเฉพาะอัตราเร่งแซง ... น่าจะเป็นผลพวงจากอากาศที่เย็นกว่า รวมถึงกรองอากาศใหม่ๆและที่สำคัญเจ้าน้ำมันเชื้อเพลิงน่าจะเป็นตัวช่วยได้มากทีเดียวครับ
ถึงแม้ว่า 0-100 กม./ชม. จะดูธรรมดา และใกล้เคียงกันทั้งสองครั้ง ส่วนหนึ่งอาจจะเกิดจากรถผมเป็นเกียร์ออโต ออกตัวแบบธรรมดาๆ (ต้องถนอมหน่อยครับ กลัวพัง) ทำให้ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากระบบขับสี่แบบ กระโจนออกได้ และกว่าจะมีแรงดึงก็ต้องรอแรงลมของเทอร์โบ ทำงานก่อนครับ ... อืม แต่เราก็ไม่ได้เร่งใช้แบบนี้บ่อยอยู่แล้ว ... เคยลองจริงจังก็ครั้งนี้หละครับ

ส่วนอัตราเร่งที่เราต้องได้ใช้กันบ่อยๆ และน่าจะให้ความสำคัญมากกว่า ถือว่าทำได้น่าพอใจทีเดียวครับ ... พอจะหนีรถเล็ก B-Segment ตัวจี๊ดที่ขับกันตัวปลิว หรือกระบะพลังแรงแห่งยุคนี้ได้อย่างสบายๆ ... หรือจะไปต่อกรกับ C-Segment กล้ามโต และ D-Segment เครื่องไม่เกิน 2500 CC. ก็ยังพอไหว ได้ลุ้นสนุก ... แต่ถ้าไปเจอ D-Segment กล้ามโตมากๆ เครื่องตั้งแต่ 3000 CC.  หรือ รถ SEDAN & SPORT ตัวแรงจากโรงงาน ไม่ว่าจะ เบนซิน เทอร์โบ หรือ ดีเซล คอมมอลเรล เทอร์โบยอดฮิต ... ก็ขอแอบซ้าย ... โบกมือบอกว่า ไปก่อนเลยครับพี่ ๆ  ... เจอกันที่ปั้มหละกันครับ (พี่ๆ เค้าคงแวะเข้าห้องน้ำ ซื้อขนมขบเคี้ยว แต่น้องอิมผมคงแวะเติมน้ำมันหละครับ เฮ้อ) ... ไม่ได้แนะนำให้แข่งกันบนถนนนะครับ แค่เขียนเปรียบเทียบเอามันเฉยๆ อิอิ

[BOBOSS]

จะจบแล้วครับ ขับรถพาน้องอิมกลับบ้านกันดีกว่า ... ฝากรูปริมสระน้ำหนึ่งรูปนะครับ


มาดูรอบเครื่องยนต์ที่ใช้ ในเกียร์สูงสุด (4) กันบ้างครับ ... อืม! ก็ดูไม่สูงมากนัก ขับทางยาวๆ ก็สบายๆ ไม่ต้องเค้นกันมากนักครับ
ความเร็ว 80 กม./ชม. ที่รอบ 2,000 รอบ
ความเร็ว 100 กม./ชม. ที่รอบ 2,500 รอบ
ความเร็ว 120 กม./ชม. ที่รอบ 3,000 รอบ
ความเร็ว 140 กม./ชม. ที่รอบ 3,500 รอบ

มาดู MAX Speed กันบ้าง ... โห!กดกันได้มิดไมล์เลยนะครับ อิอิ  ... น้องอิมผมเป็นหมันแต่เกิดโดนตอนตามกม. พี่ยุ่น ณ ตอนนั้น ... น้องอิมก็เลยไปหมดลมที่ 180 กม./ชม. ครับ ... ก็ดีนะจะได้ไม่ต้องขับเร็วมากๆ เล่นปลายๆ เดี๋ยวนี้ใจไม่กล้าแล้วครับ ...