หลังจากนั้น พอราคาประเมินจากผู้รับเหมามาถึงมือผมในช่วงปลาย ธ.ค. ผมแทบลมจับ เพราะมันมากถึงขนาดซื้อ GC8 สภาพสมบูรณ์ พร้อมเครื่องเหยี่ยวคอแดงได้เลย เกินครึ่งเป็นค่าเสียหายจากน้ำท่วมจริงส่วนที่เหลือก็เป็นการต่อเติมเพื่อเพิ่มพื้นที่กิจกรรมดีๆ ให้กับครอบครับ เช่นครัวไทย ที่ผมชอบที่จะใช้เวลาสุดสัปดาห์ส่วนใหญ่ทำอาหารให้ครอบครัวได้รับประทานกัน และพื้นที่เก็บของหลังบ้าน สำหรับเครื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆ ที่สมาชิกในครอบครัวจะได้ใช้เวลาร่วมกัน เช่นทำสวน หรือ ทำความสะอาดบ้านและรถ
เอาล่ะสิ คราวนี้ก็ถึงเวลาที่ต้องใช้สมองกันบ้างละครับว่าจะทำยังไงจึงจะหาทางออกจากเรื่องนี้ได้ เพราะด้วยใจที่ไม่เคยลืม อิม เลย แม้บางครั้งอาจจะมึนๆ ไปบ้างจากปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ผมก็เริ่มคิดเข้าข้างตัวเองต่อว่า หากผมหาทางลดค่าใช้จ่ายได้ อย่างน้อยโอกาสในการได้เป็นเจ้าของอิมสักคันก็คงยังไม่หลุดลอยไปไกลมาก น่าจะยังพอคว้ากลับทัน แม้ในความเป็นจริงแล้ว คงต้องฝ่าความรู้สึกของทั้งภรรยาและครอบครัวว่า ซื้อรถแบบนี้มาใช้มันเหมือนคนปกติที่บ้านน้ำไม่ท่วม (สติสตังยังครบอยู่หรือเปล่า) แต่ผมก็คิดของผมเองง่ายๆ ว่า มันก็ปัญหาเดิมๆ เหมือนกับทุกครั้งนั่นแหละ เพียงแต่โจทย์มันเปลี่ยนไป เพราะมันเป็นรถที่คนใกล้ตัวส่วนใหญ่ไม่ Welcome อยู่แล้ว เมื่อคิดได้อย่างนี้ก็สบายใจขึ้น เอาไว้ให้มีปัญญาไปเอามาก่อน แล้วปัญหาไว้ค่อยแก้ตาม (วิธีปลอบใจตัวเองแบบเดิมๆ ที่ทำมากว่าสิบปี จนชิน ..)
ว่าแล้วก็เดินหน้ากันเลย โดยไปหาหลักจับให้ได้ก่อนว่า ถ้าหากแยกประเภทค่าใช้จ่ายอย่างละเอียดดีๆ ก็น่าจะพอเห็นทางสว่างได้ ผมก็เลยไปนึกถึงตอนที่มวลสมาชิก SSS ชอบทำกันตอนเจียระไนสเป็คและให้ไปกดเครื่องคิดเลขรวมบิลกันเองนั่นละครับ ผมก็เลยลองทำดูบ้างเพียงแต่เป็นรายการกระเบื้อง, สี, เครื่องมือ แทนที่จะเป็นอะไหล่รถแค่นั้นเอง เสร็จแล้วก็ไล่กันทีละรายการ ตรงไหนที่ทำเองได้ก็ทำ ตรงไหนที่ต้องรื้อทำใหม่อาจตัดสินใจแต่งแค่ผิวหลังปล่อยให้แห้ง (เช่นพวก build in) งานบางอย่างที่ต้องใช้แรงงาน ก็ทำกันเองกับบรรดาผู้ช่วย เช่น น้องชาย, สามีและลูกๆ ของแม่บ้าน (พาร์ททาม) ของผม อย่างเช่นงานลอกผนังแล้วทาสี บางส่วนผมก็พ่นสีเลยครับ เพราะหมดปัญญาทาให้เรียบร้อย เช่นรั้วบ้านและกำแพง แล้วก็ทำลิสท์ที่ต้องซื้ออุปกรณ์กันทั้งหมด เช่น เครื่องมือช่าง, ปั๊มลม, กาพ่นสี, เครื่องเจียร์, เครื่องตัด, เครื่องขัดเงา, สว่านเจาะกระแทก, และอื่นๆ อีกมากมายครับ บรรยายไม่หมด (เห็นมั้ยว่าการแวะเวียนมานั่งดูรายการโมรถของบรรดาสมาชิก SSS นี่มันมีประโยชน์ขนาดไหน)
หลังจากซ่อมบ้านกันเองกับทีมผู้ช่วยและภรรยา 10 สัปดาห์ต่อเนื่อง ซึ่งโคตะระเหนื่อยเลย ก็ได้ผลงานชิ้น มาสเตอร์พีส ออกมา (ในความรู้สึกของผม) โดยผมได้บ้านกลับมาพร้อมเฟอร์นิเจอร์ใหม่ (ที่ประกอบเอง), ครัวไทยและส่วนเก็บของหลังบ้านใหม่ทั้งหมดพร้อมหลังคา, ทาสีบ้านครึ่งล่างใหม่, ทาสีรั้วและกำแพงใหม่ (เพื่อนบ้านมามุงดูกันใหญ่เลยตอนผมใช้กาพ่นสีรถพ่นเอา) ทั้งหมดที่กล่าวมามีช่างได้ตังค์ผมไปแค่ปูพื้นกระเบื้องในบ้านและหลังคาหลังบ้านใหม่เท่านั้นเองครับ ที่ว่ามาทั้งหมดจ่ายไปไม่ถึง 3.5 แสนครับ แต่ได้ความภาคภูมิใจและความร่วมแรงร่วมใจของคนในครอบครัวกลับมา หลังจากที่ได้สูญเสียไปแล้วกับน้ำท่วม ลองชมบางรูปดูแล้วกันนะครับ
