ตอนที่ 3
คราวนี้ก็มาถึงขั้นตอนที่ยากที่สุดแล้ว ก็คือโน้มน้าว (ว่าที่) ภรรยา และจับเจ้า อิม คันนี้ มาแม็ชท์เข้ากับการใช้งานในชีวิตประจำวันให้ได้ ก็อย่างที่เคยเล่าให้ฟังละครับว่า ปัญหาหลักๆ มันก็มีอยู่ประมาณ 3 ข้อที่ต้องผ่านไปให้ได้ สำหรับคันนี้ ข้อ 1 (ความรู้เรื่องรถ+ความสามารถในการจ่าย ) พอจะผ่าน, ข้อ 3 (ความเป็นไปได้ในการใช้งานในชีวิตประจำวัน) ผ่าน (แบบฝืนนิดหน่อย) เหลือข้อเดียวครับ คือข้อ 2 (ครอบครัว) หลังจากได้ลองคุยกับเธอดู ก็ได้ข้อสรุปดังนี้ว่า ไม่เห็นด้วย เพราะ ราคาสูงเกินไป และ ยังไม่มีบ้านเป็นของตนเอง อีกทั้งเราวางแผนจะแต่งงานกันในปีนั้น ดังนั้น จึงควรจะสำรองทุนทรัพย์ไว้ก่อนเพื่อ อนาคตของเรา แต่หากอยากได้มาก ก็ซื้อได้และไม่ห้าม แต่แผนต่างๆ ที่ว่านั้น ก็ต้องยกเลิกไปก่อน เพราะไม่พร้อม (ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะโดนยกเลิกไปเลยหรือเปล่า)
ก็ งานเข้า ละครับทีนี้ ทุกท่านก็คงพอจะเดาได้นะครับว่าผมควรจะตัดสินใจยังไง ความรู้สึกมันก็เลยเหมือน สวรรค์ล่ม ฟ้าถล่ม อย่างที่ผมบอกไปตอนเริ่ม ก็เพราะมันเป็น อิมคันที่ใช่ คันแรกในรอบ 7 ปี แล้วมันจ่ออยู่ตรงหน้าแล้ว แต่เอามาไม่ได้ ซึ่งก็ไม่ใช่ความผิดของใครละครับ มันต้องโทษตัวเองที่เกิดมามีความพร้อมอยู่แค่นี้ ทุกอย่างต้องหาเองหมด ณ วันนั้น ผมเลยนึกอยู่ในใจว่า ในชาตินี้หากยังไม่หมดกำลังเสียก่อน สักวันหนึ่งผมจะต้องหา อิมคันที่ใช่ มาครองให้ได้ ..... (โปรดติดตามตอนต่อไป ...)
พี่ปุ๊ย ผมขอโทษที่เพิ่งเข้ามาอ่าน แต่พออ่านมาถึงช๊อตนี้ ขอบอกเลยครับ ว่ามันโดน มันโดนมากกกกกก
คันที่ใช่ของผม ผมก้าวขาเข้าไปแล้วครึ่งหนึ่ง แต่ๆๆๆ ต้องยอมถอยออกมา
คิดเหมือนพี่เป๊ะครับ ก็มันไม่พร้อม สักวันนึ่งยังไม่หมดกำลัง ผมต้องเอาคันที่ใช่ กลับมาอีกครั้ง